In 1981 stierf Urbain Martien, de grootvader van Stefan Hertmans. In datzelfde jaar maakte Hertmans zijn debuut als schrijver. Op de valreep kreeg kleinzoon Stefan twee volgeschreven schriftjes, waarin hij zijn eigen levensverhaal had opgetekend.
Ooit had deze grootvader een oud horloge aan zijn kleinkind geschonken, een emotioneel beladen erfstuk dat het jongetje bij de overhandiging in zijn onhandige ontroering had laten vallen. De brokstukken bezorgden de jonge Stefan een schuldgevoel. Hij mocht geen tweede keer falen.
Toch bleven de schriften jarenlang in een lade liggen en gelukkig maar, want “Oorlog en terpentijn” is een boek dat je wellicht niet op je dertigste kan schrijven. Stefan Hertmans is de zestig voorbij en volgend jaar worden we overspoeld met herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. Het werd tijd om de confrontatie met zijn afkomst en onrechtstreeks met zichzelf aan te gaan. Het document was een godsgeschenk en een opdracht.
Uitgeverij De Bezige Bij
301blz.
Uitgeverij De Bezige Bij
301blz.
