vrijdag 22 augustus 2025

Bart De Wever: De Premier van het Onuitgesprokene


Door uw favoriete politieke ornitholoog

Bart De Wever is terug. Niet met een beleidsverklaring, niet met een interview in Terzake, maar met een mystieke spreuk uit een Afrikaans strijdlied. “Die Stellenbosse kerels kom weer!”—wat klinkt als de titel van een vergeten Kuifje-strip, maar blijkbaar ook dienstdoet als regeringsverklaring anno 2025.

De Wetstraat hield de adem in. Zou hij iets zeggen over Gaza? Over het drugsgeweld in Brussel? Over de federale regering die zo futloos is dat zelfs de koffiemachine in het parlement overweegt te emigreren? Nee hoor. De Wever zweeg. En dat is exact wat hij wilde zeggen.

Want Bart is geen politicus. Bart is een sfinx. Een politieke escape room. Een man die zijn mening uitdrukt via historische analogieën, Latijnse citaten en de strategische kracht van een goed geplaatste stilte. Terwijl de rest van de regering zich uitslooft in verklaringen, tweets en paniekerige interviews, zit Bart vermoedelijk in zijn bibliotheek, nippend aan een glas Bourgogne, terwijl hij Cicero fluistert: “Si tacuisses, philosophus mansisses.”

Zijn tegenstanders proberen hem te vatten, te duiden, te provoceren. Maar hoe confronteer je iemand die communiceert via rooksignalen en middeleeuwse allegorieën? De Wever is de politieke versie van een IKEA-handleiding: je weet dat er iets in zit, maar je moet het zelf interpreteren. En als je het verkeerd doet, staat je kast scheef.

Vergelijk hem met Angela Merkel, die het zwijgen tot kunst verhief. Of Mark Rutte, die zoveel spreekt dat je na vijf minuten vergeet wat de vraag was. Maar Bart? Die zegt niets, en toch siddert de Wetstraat. Zijn stilzwijgen is geen afwezigheid, het is een aanwezigheid in camouflage.

Is dat gevaarlijk? Welja. Als je premier bent en je grootste beleidsdaad is een Instagram-post met een cryptische quote, dan mag je gerust een beetje argwaan wekken. Maar tegelijk: het werkt. Want terwijl de rest van de regering zich verliest in het gekrakeel, blijft Bart onaantastbaar. Een soort politieke Gandalf: “You shall not pass… tenzij ik het zeg.”

Dus ja, Bart De Wever is terug. En hij heeft niets gezegd. En dat is precies waarom iedereen luistert.

   ericht:

Geen opmerkingen: